Het is een wat grijzige, maar zachte dag in juni. Dag twee van het WK Nederland, het multiculturele voetbalfestival in Amsterdam-Oost, in 2001 begonnen met tien ploegen maar veertien jaar later een evenement met 25.000 bezoekers en teams van 37 verschillende nationaliteiten.
De accommodatie van Real Sranang is het centrale schakelpunt op sportpark Middenmeer. Verderop zijn de Kids Corner en het evenemententerrein waar DJ’s en andere acts optreden. Hier stijgen ook de rookpluimen op van de vele barbecues. Want het WK Nederland is vooral ook een festijn met muziek en hapjes uit alle hoeken van de wereld.
In de bestuurskamer van Sranang heerst een georganiseerde chaos. De spelerslijsten slingeren over tafel, scheidsrechters lopen in en uit en gekraak klinkt uit de porto’s als de organisatie van het WK onderling overleg voert. “De scheidsrechter bij Mexico-Bolivia heeft de sportiviteit niet ingevuld.”
De bestuursruimte van vijf bij vijf meter doet dienst als zenuwcentrum van het toernooi. Het team van evenementenorganisator Mijnsport, directeur Vincent, vrijwilliger Jerry en stagiairs Imraan en Melany, houden hier de statistieken bij van het gehele toernooi: de uitslagen, standen, gele en rode kaarten, maar ook de sportiviteit.
De organisatie heeft fair play hoog in het vaandel, vertelt Robin Punt. Om die reden is drie jaar geleden de groene kaart ingevoerd. “Daarmee kan de scheidsrechter aangeven dat de grens is bereikt,” legt hij uit. “Bij geel moet een speler vijf minuten naar de kant en heeft de scheidsrechter het gedaan. Nu kan de coach ingrijpen en die speler wisselen. Het heeft echt effect.”
Bovendien beoordelen de arbiters de sportiviteit van de teams die zij fluiten. Een 1 is ronduit onsportief, een 5 betekent een zeer fair team. Imraan voert op zijn laptop de cijfers van Ecuador-Chili in in de Toernooigenerator, de online tool waarmee Mijnsport in opdracht van de organisatie het gehele evenement bijhoudt. Beide landen krijgen een 1. “Niet heel sportief,” merkt Jerry op. Het meest sportieve team, zowel bij de heren als de dames, krijgt na afloop een tegoedbon die besteed kan worden bij online voetbalshop Voetbal Direct.
Ondertussen knallen de klanken van traditionele Kaapverdische muziek de bestuurskamer in. Aan de andere kant van het gangetje huist de ploeg van de eilandengroep ten westen van Afrika, voornamelijk bestaande uit Rotterdammers. “Het is funana,” vertelt Nadilson Lopes over de muziek als hij even de kleedkamer uit loopt. “Als we straks weer een wedstrijd moeten spelen, draaien we ook andere stijlen, meer up-tempo om onszelf klaar te maken voor de wedstrijd.”
Buiten rolt de bal al. Egypte speelt tegen Afghanistan op het kunstgras van Real Sranang. Op het terras tussen het veld en het clubhuis gaat ook een bal rond. Die gaat koppend van blonde kuif naar dansende dreadlocks naar rood petje. Tussen de hoogstandjes door rent een jochie achter z’n eigen bal aan. “Mispoes.” Ook volgende generaties staan al te trappelen om het land van hun roots in de toekomst te vertegenwoordigen.
Na twee dagen voetballen blijken Marokko bij de mannen en Suriname bij de vrouwen de beste ploegen van het toernooi. En terwijl de dames van Suriname het podium betraden voor de grote beker, werden ze begeleid door de drums en het gezang en dans van de dames van Marokko.
In de World League werd Burundi wereldkampioen, maar vierde Peru het grootste feest.
Sportiefste teams werden Senegal uit de Heren World League met een gemiddelde van 4,8 sportiviteitspunten per wedstrijden en Brazilië uit de Dames World League met elke wedstrijd de maximale 5 sportiviteitspunten., zo toonde de Toernooigenerator aan het einde van het evenement aan.
Veel gehoorde uitspraak na afloop van het toernooi:” Het niveau is nog nooit zo hoog geweest als dit jaar.